Jednorożec pō naszymu

Na przileżytość barbōrki robiōłech za gościa w katowickij szkole pijarskij, kiero prawie miała swōj dzień śląski. Poôsprawiołech dzieckōm ô naszyj gŏdce: co, skōnd i po jakimu. Zrobiōłech kōnkurs na poznŏwanie, co to za tekst, i czytołech im kōnski ôd Marka Szołtyska (Tuwim), Grzegorza Kulika (Czerwōnŏ Kapucka, Godniŏ pieśń), Zbigniewa Kadłubka (Wanielijŏ wedle św Marka) i swoje.

1. Te dziecka blank niy znajōm ślōnskij gŏdki. Żŏdne niy poradziyło gŏdać, żŏdne niy prziznało sie, co znŏ chociŏż ze słuchaniŏ.

2. Te bajtle majōm szpas przi gŏdce, sōm jij ciekawe, je to do nich jako atrakcyjŏ. Ku tymu niy erbły jeszcze tak stereotypōw: gŏdka niy była do nich ani jakoś fest pośmiywnŏ, ani sorōńskŏ. Była ino… cudzŏ.

3. I pieruchy zy mnōm wygrały! Poradziyły prasnōńć takimi pytaniami, żech ani niy wiedzioł, co ôdpedzieć.

– Proszę pana, a jak jest po śląsku jednorożec?
– Proszę pana, a jak jest po śląsku tchórzofretka?
– Proszę pana, a jak jest po śląsku lama?

Jako to bydzie pō naszymu ‚jednorożec’?

Już rŏz tak było!

Zazwōniōł dōmofōn.
– Dzień dobry, nazywam się Szymczyk. – Fto to je? Przi sobocie, to chyba kociŏ wiara. Ale niy… – Chciałem spytać, czy w tym bloku, w tej klatce… Czy wie pan o tym, że żyją tu jacyś obcokrajowcy?

Niy gŏdołech ś nim. Ale, wierza, jak za tela połazi, to znŏjdzie takich, kierzi mu pedzōm. Jak niy u nŏs w siyni, to kaj indzij.

Ô co sie rozchodzi? Niy wia. Mŏżno to psinco, możno to nic.

Alech sie wylynkoł.

Bo trefiyło sie to w kraju, w kierym już ôbwiyszajōm ôbrŏzy, w kierym bez żŏdnyj sztrofy idzie hajlować, przezywać na Żydōw a ciapatych. W kierym we wercie nojwiyncyj je nacyjŏ, w kierym Polska do Polŏkōw i w kierym jak ci sie nie podoba, to wypierdalaj. W kierym za brōnŏtnych robiōm zielōni, a regiyrōnkowi do regiyrowaniŏ niy ma potrzebne prawo, bo przeca mŏ prawie. W kierym…

Hej, pōmału, sztop! Naczytołżeś sie ksiōnżek, naôglōndoł filmōw, nasłuchoł ôsprŏwek. Mōmy 2017, a niy 1932.

No ja, prŏwda. Tela co niy umia inacyj. Bo kajś we gowie durś ftosik mi gŏdŏ:
– Już rŏz tak było!