Przeczytołech „Platforma”. Drap żech uwierzył, że to uo mie. Stykło piyndziesiont stron, i już żech boł dekadynckim, rozerotyzowanym Europejczykiym.
Dopiyro jak gowa trocha sie przeluftuje uod czytanio, widza tyn kontrast. Kaj mie, Ślonzokowi z Polski AD2012, z geltagiym, kery taki Francuz niy mo ani na tydziyń i żiciym seksualnym choby z Katechizmu KK…, kaj mie do Michela Renault.
Houellebecqowo proza bamonci czytelnika. Fest przaja takij litaraturze – choby i to „jo”, w kiere zaczynom wierzić przi lekturze, boło blank szpetne, złe abo felerne. I Houellebecq i na przikład Litell we „Łaskawych” poradzom z ksionżki zrobiyć kuszynie, iże czytelnik sie ani niy skapnie, jako akceptuje rzeczy niyakceptowalne. Przi Littelu uznołech zbrodnia za ganc normalno rzecz. Przi Houellebecqu pomysł ze sieciom burdeli za richtig udany.
Dioboł, jakby boł, fest by sie zy mnom niy narobioł. Przi kuszyniu skuli ksionżki moja wola je słabo jak cwist.
P.S. Chciołech naszkryflać dugi tekst uo „Platformie”, ale żech nie poradzioł. Możno sie udo pomalutku, akapit za akapitym. Niy ma leko :)