Jŏ żech je cwerg

Mōm do wŏs lyk na ściśniynte pōłżitki. Załōnczcie sie youtube. Puszczōne? Jadymy!

Hej kamraty grubiŏrze,
Husiej, husiej wrŏz.
Biercie, chyćcie krōmpŏcze,
Śpiywej, śpiywej wrŏz.

Dalij, dalij, durś na zgłōmb,
Fto wiy co znojdymy fōrt?
Dyjamynty, złoto, szac,
Schrōnione we gōrze kajś.

Z dołu my sōm, kamiyniym futrowani,
W chałpach pod ziymiōm po cimŏku chowani.
Skōra sztalowo, ziylŏzny bas.
Skiż fedrunku sōm my fraj,
Tōż pōdź, bracie, zaśpiywej!

Chōr
Jo żech je cwerg, beztōż durś fedruja.
Fedru- fedruja, fedru- fedruja.
Jo żech je cwerg, beztōż durś fedruja.
Fedru- fedruja, fedruja durś.

Klara niy poświyci sam,
Tukej na dole.
Niy znōm co miesiōnczka szajn,
Katać by tam furgoł cwerg.
Polyj piwo, polyj miōd,
I przepōmnij co to głōd!
Ciś zajś do dōm, lygnij sie,
W naszyj gōrskij chaupie.

Narodzilimy sie z mamulki bergōwy,
Kolybka z ziymie, gōra bydzie za truły.
Pōdź sie ino z nami prać, ze śmiertkōm to tref.
I żŏdyn cwerg niy lynkŏ sie,
kaj jeszcze zafedruje!

Jakech ino piyrszy rŏz to usłyszoł, chciołech to mieć pō naszymu. Tako śpiywka za hymn! Przeca kŏżdy cwerg to je mało wiela Ślōnzŏk, pra? Abo na ôpy?

Ale na rychtik – nagrywōmy to? Jakby prawie sie znŏd fto do chōru, to jŏ rŏd przistōmpia!