Tako śpiywka

Tako śpiywka. Pizła mie w dekel, jakech wieczerzoł i durś mi grŏ. Muzyki niy nagrōm, melodia zarŏz uciecze, tōż ino spisza słōwka, podwiela jeszcze pamiyntōm.

Napoczynŏ sie to pōmału:

Piyrszy chop ôd babcie,
Tymu ale przoła,
Ôn bōł dwajścia dwa lata stary,
Ôna ôśminŏście.

Pisoł do nij brify,
Take ô miłowaniu,
Piykne brify, a śnimi ôbrŏzki,
Arc de triomphe, Tour Eiffel.

Eli to je prŏwda,
co hajtli sie i broł sie [weg!],
tak co żyli sie razym do kupy
mynij jak trzi tydnie?

A tyn brif na ôstatku,
Niy mioł żŏdnych ôbrŏzkōw,
To Czerwōny Krziż dowoł znać,
We piyńdziesiōntym piyrszym!

I tukej już kapela rōmpluje fest. Haja na binie, bymbny, gitary, decybele.

Robota przi Hanusiku

No i prziszło ku tymu, że redaguja* ksiōnżka napisano po ślōnsku. Strach mōm pierōnowy, ale siedza i robia tak, coby to wyszło nojlepij, jak sie dŏ.

„To”, to je „Kōmisŏrz Hanusik” ôd Marcina Melōna. Znŏcie już to, pra? Kōnkurs „Jednoaktówka po śląsku”, drugi plac łōńskigo roku… Ôbŏczcie sie na Youtube:

Marcin Melōn wziōn i zrobiōł z tego tyż ôsprŏwka. A potym (abo gibcyj – trza go spytać, jako to tam boło) napisoł inksze Hanusikŏwe gyszichty. No i bydzie śnich cołkŏ ksiōnżka, a wydŏ jōm Silesia Progress. Tukej idzie sie jōm już terŏz besztelować (do 5 marca je tōnij).

Byda jeszcze na blogu ô „Kōmisŏrzu” pisoł, możno i niy rŏz. Przeca musza wōm pedzieć, po jakimu to je fajnŏ ksiōnżka! Terŏz ino pokŏża kōnsek. Tōż jeszcze rŏz: Marcin Melōn, „Kōmisŏrz Hanusik i Warszawiŏk”, tela co we prozie:

– Ryszawy Erwin mo, jakby to pedzieć, jedna grajfka. Rod sie przeblyko za inkszych. I, pierōnie, poradzi to robić choby żodyn inkszy. Jego kariera napoczła sie już za bajtla. Jak mioł dwanoście lot, to przeblykoł sie za wszyskich swoich kamratōw i broł za nich taszyngeld ôd jejich ôjcōw. I, dejcie pozōr, Hanusik, żodyn z ôjcōw niy kapnył sie, że dowo piniōndze cudzymu bajtlowi!
– Co wy godocie? – dziwowoł sie kōmisorz – Taki gizd je dobry w tym przeblykaniu?
– Je nojlepszy. Sztiglowaniy, charakteryzacyjo, naśladowanie tego, jak ftoś sie ruszo, godo. Ku tymu mo richtich grajfka. Cołko utropa je tako, że źle jij używo. A terozki suchejcie… Wiycie, że we czwortek bydzie sam we Katowicach premiyr Polski? Mo sie trefić z naszym wojewodōm i prezydyntym miasta. Bydzie sam kupa policajōw, naszych-ślōnskich i z Warszawy tyż. No i ôboczcie, Hanusik…
Inspektor Smolorz ôtwar szuflodka i podoł Hanusikowi kartka papiōru, wydrukowany e-mail. Zaczōn czytać.

„Do insp. Smolorza. Smolorz, czytołech w cajtōngach, że we czwortek bydzie u nos polski premiyr. Co byś pedzioł, jakby premiyr doł nōm nazod autonomio? Ale by była chaja, pra?”.

– No, dejcie pokōj! Tyn pierōn chce sie przeblyc za polskigo premiera i dać nōm autōnōmijo?

Chcecie wiyncyj? Piyrszy rozdział ksiōnżki (cołkŏ ôsprŏwka) pokŏzalimy na przileżytoś dnia ôjczystyj mŏwy na zajcie SONŚ (kere je patrōnym „Kōmisŏrza”). Wejrzijcie sie tukej.

*abo „redagiyruja”? Jak to bydzie wiyncyj po naszymu?